-
1 czek
сущ.• проверка• чек* * *чек (ценная бумага)paragon чек (кассовый)* * *♂, Р. \czeku чек;\czeki podróżne дорожные чеки; \czek na okaziciela чек на предъявителя; \czek bez pokrycia а) чек без покрытия;
б) перен. пустое обещание* * *м, P czekuczeki podróżne — доро́жные че́ки
czek na okaziciela — чек на предъяви́теля
czek bez pokrycia — 1) чек без покры́тия; 2) перен. пусто́е обеща́ние
См. также в других словарях:
czek — m III, D. u, N. czekkiem; lm M. i «rodzaj przekazu pieniężnego, udzielone bankowi pisemne zlecenie bezwzględnego wypłacenia okazicielowi lub określonej osobie podanej w nim sumy pieniężnej z rachunku wystawcy» Wystawiać czek. Zrealizować czek. ∆… … Słownik języka polskiego
okaziciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dowód, np. czek, kwit» Wydać paczkę okazicielowi kwitu. ∆ Czek, weksel, książeczka oszczędnościowa itp. na okaziciela «czek, weksel itp., na których nie jest wymienione… … Słownik języka polskiego
okaziciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto okazuje jakiś dowód, dokument : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę wydać pismo okazicielowi tego listu. Czek, bon pieniężny wystawiony na okaziciela. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
